روایی سازه و پایایی ابزارهای ارزشیابی امتحان پایان دوره تحصیلی دانشجویان مامایی دانشکده پرستاری و مامایی مشهد

مقدمه: عملکرد نامطلوب مراقبین زایمانی یکی از علل مهم مرگ مادران است. فقدان یک ابزار عینی، امکان ارزیابی سیستماتیک و معتبر را در امتحانات بالینی پایان دوره مامایی کاهش می دهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی روایی و پایایی ابزارهای سنجش و ارزیابی در امتحان جامع پایان دوره تحصیلی دانشجویان مامایی انجام شد. روش ها: در این مطالعه همبستگی مهارت های دانشجویان مامایی در 4 حیطه امتحانی (زایشگاه، درمانگاه زنان، مراقبت های دوران بارداری، و بهداشت مادر و کودک) مطابق ابزارهای ارزشیابی امتحان جامع پایان دوره موجود در دانشکده پرستاری و مامایی مشهد در تیرماه 89 بررسی شد. 31 دانشجو (22 نفر دانشجوی ترم 8، و 9 نفر دانشجوی ترم 6 مامایی) در طی 5 روز متوالی توسط دو ممتحن ارزیابی گردیدند. روایی محتوی با استفاده از نظرات کارشناسان تعیین شد. جهت بررسی روایی سازه از مقایسه میانگین نمرات کسب شده در هر حیطه امتحانی و میانگین نمره کل دانشجویان در ترم های بالا و پایین (ترم های 8 و6) محاسبه شد. برای اندازه گیری شاخص روایی از فرمول لاوشه استفاده شد. همچنین برای بررسی پایایی، ضریب آلفای کرونباخ تعیین شد. نتایج: وجود تفاوت معنادار آماری بین میانگین نمره کل دانشجویان ترم 8 با دانشجویان ترم6 در امتحان جامع پایان دوره تحصیلی به میزان 26 درصد، وجود روایی سازه در فرم های ارزشیابی دانشجویان مامایی را بر طبق تعریف کالج سلطنتی زنان و مامایی در این آزمون اثبات می کند (01/0p=). ضرایب آلفای کرونباخ متوسط تا بالا (51/0-83/0) در هر حیطه امتحانی بیانگر وجود همسانی درونی در ابزارهای ارزشیابی موجود است. روایی محتوی نیز با شاخص روایی بالا (8/0) محاسبه شد. کمترین و بیشترین پایایی ارزیابان به ترتیب 82/0 و 5/73 درصد با تعریف معیارهای ارزش هر نمره مطابق تعاریف دانشگاه سین سیناتی تعیین شد. نتیجه گیری: ابزارهای ارزشیابی امتحان جامع پایان دوره کارشناسی مامایی در دانشکده پرستاری و مامایی مشهد به عنوان فرم های معتبر و پایا برای ارزیابی دانشجویان در زمان دانش آموختگی توصیه می شوند.